Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, ülke genelindeki huzurevi ve yaşlı bakım rehabilitasyon merkezlerinin aylık ücretlerine ciddi oranda zam yaparak, tepkilere neden oldu. İktidarın en düşük emekli aylığını artırmak için yoğun çaba harcadığı bir dönemde, dar gelirli ve emeklilere yönelik zam kararları dikkat çekti. Aylıkların açlık sınırının altında kalması nedeniyle zor durumda olan emekliler, huzurevlerinde de artan maliyetlerle karşı karşıya kaldılar. Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, maliyetlerin arttığını gerekçe göstererek, bu zamların gerekliliğini savundu.
Bakanlığın 29 Ağustos 2024 tarihli yazısıyla duyurulan yeni tarifelere göre, huzurevlerindeki ücretlerde ciddi artışlar gerçekleştirildi. Tek kişilik odaların ücreti 3 bin 551 liradan 10 bin 652 liraya yükseltildi. Çift kişilik odaların kişi başı ücreti ise 3 bin 110 liradan 9 bin 331 liraya çıkarıldı. Ayrıca, çift kişilik süit odaların fiyatı da yüzde 360 oranında artırılarak, 4 bin 834 liradan 17 bin 336 liraya yükseltildi.
Bu kararlar, huzurevlerinde kalan kişilerin ve ailelerinin ciddi şekilde maddi zorluklar yaşamasına neden oldu. Emeklilerin aylıklarının yetersizliği ve huzurevi ücretlerinin artması, toplumda adaletsizlik ve sosyal sorumluluk konularında tartışmalara yol açtı. Özellikle, en düşük emekli aylığının bile geçim sağlamaya yetmediği bir dönemde, huzurevlerindeki ücretlerin bu şekilde artırılması adalet duygusunu sorgulamaya yönlendirdi.
Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, yaşlı bakım rehabilitasyon merkezlerindeki artan maliyetlerin ücretlere yansıtılması gerektiğini dile getirirken, tepkiler devam etmekte. Emekliler ve aileleri, yaşlılık dönemlerinde huzurevlerine giriş yapmanın giderek daha zor hale gelmesinden endişe duyuyorlar. Bu durum, sosyal politikalar ve yaşlı bakım hizmetlerinin yeniden ele alınması gerekliliğini de gündeme getiriyor.
Sonuç olarak, huzurevlerindeki ücretlerde yapılan ciddi artışlar, toplumun geniş kesimleri tarafından tepkiyle karşılanmakta. Emeklilere yönelik bu tür zamların yaşlılara ve dar gelirlilere yönelik adaletsizliklere neden olabileceği endişesi, sosyal sorumluluğun ve devletin vatandaşlarına karşı olan sorumluluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğini ortaya koymaktadır.
